Hoe een vervallen theater na jarenlange maffiaoverheersing
zijn glorie hervond
Deze maand staat het
Teatro Massimo in het teken van de balletvoorstelling Don Quixote. Bezoekers
kunnen er genieten van de kunsten van de Tbilisi Opera uit Georgia en de
Cubaanse danser en choreograaf Lienz Chang. Wie deze glorieplaats in Palermo
bezoekt, zal zich nauwelijks kunnen voorstellen dat het theater 23 jaar lang in
verval verkeerde. Beheerder dr. Giambrone sprak van een “negatief symbool voor
de stad”. Vandaag geldt Teatro Massimo als een symbool van wedergeboorte.
Teatro Massimo mag zich met een oppervlakte van 8300
vierkante meter het grootste theater van Italië noemen. Als een cultuurbaken verheft
het gebouw zich boven de skyline van Palermo. Architectuurliefhebbers kunnen
zich laven aan de fraaie neoromantische bouwstijl die herinnert aan de renaissance.
Toch heeft het theater ook andere tijden gekend. In The New York Times vertelt beheerder dr. Francesco Giambrone over een
bewogen geschiedenis.
Negatief symbool voor de stad
In de 19e eeuw, toen Sicilië en Italië een
bloeitijd doormaakten, ontstond het theater uit grootse ambities. Het zou Palermo
een plaatsje moeten geven op de culturele kaart van Europa. Maar op het gebouw leek
weinig zegen te rusten. De bouw duurde 33 jaar en toen het theater in 1897
geopend werd, sloot het al na twee seizoenen – om vier jaar later te worden heropend.
In de jaren zeventig raakte Palermo steeds verder in de
greep van de maffia. Zo kon het gebeuren dat de burgemeester door maffiabazen
werd benoemd. Deze burgemeester was tevens president van het theaterbestuur. In
1974 werd Teatro Massimo gesloten wegens renovatiewerkzaamheden. De stad raakte
in verval en de deuren van het operahuis zouden 23 jaar lang gesloten blijven.
"Het was een negatief symbool van de stad," aldus dr. Giambrone.
Geadopteerd door schoolkinderen
In 1992 werd Palermo opgeschrikt door een autobom. De anti-maffia-magistraat
Giovanni Falcone kwam daarbij om het leven, evenals zijn vrouw en drie
lijfwachten. De moordaanslag veroorzaakte opschudding in heel Italië, en niet
in de laatste plaats in Palermo, waardoor de maffia de stad alleen maar meer in
haar greep kreeg.
Burgers bundelden de krachten om de maffiaoverheersing te
bestrijden. Zo startten scholen in Palermo een project waarbij iedere school
een historisch monument kon adopteren. Schoolkinderen ontfermden zich over Teatro
Massimo. Dit bracht een golf van publieke schaamte teweeg, gevolgd door een
grote vastberadenheid. In 1997 was het zover. Samen met het Berlijnse
filharmonisch orkest luidde de beroemde Italiaanse dirigent Claudio Abbado de
heropening in.
Symbool van wedergeboorte
Vandaag bloeit Teatro Massimo als nooit tevoren. Het gebouw
beschikt over vier zalen en biedt een breed scala aan klassieke en innovatieve
producties, waaronder ballet, opera en klassieke muziek. "Het theater is
er voor iedereen”, zo verwoordt dr. Giambone zijn visie. Die vertaalt zich naar
laaggeprijsde tickets en initiatieven als openluchttheaters en kinderactiviteiten.
Zo beschaamd als burgemeester Leoluca
Orlando vroeger was over het theater, zo trots is hij nu: “Ons operahuis is
niet alleen het symbool van de wedergeboorte van de stad, het is een symbool
van het einde van de overheersing van de maffia.”
Het Teatro Massimo
Vittorio Emanuele bevindt zich aan de Piazza Verdi, 90138 Palermo. Tickets zijn
verkrijgbaar vanaf 15 euro. Meer informatie over de voorstellingen is te vinden
op de website van het theater.
Reacties
Een reactie posten